អាកាសធាតុនៅខេត្តអូគីណាវ៉ា

សីតុណ្ហភាពមធ្យមនៃរដូវផ្ការីកនៅខេត្តអូគីណាវ៉ាគឺប្រមាណ22~23℃ ដែលប្រហាក់ប្រហែលទៅនឹងដើមរដូវក្ដៅនៅទីក្រុងតូក្យូ។

រយៈពេលចាប់ពីប្រហែលចុងខែកុម្ភៈដល់ចុងខែមេសា (គិតតាមចន្ទគតិត្រូវនឹងខែកុម្ភៈនិងខែមីនា) ត្រូវបានគេហៅថា ” រដូវដីសើម (ជាភាសាជប៉ុនគឺ អ៊ុរិហ្ស៉ឺង) ” ដែលជារបៀបហៅតាមបែបបុរាណនៃខេត្តអូគីណាវ៉ា។

នៅខេត្តអូគីណាវ៉ា រដូវនេះគឺជារយៈពេលដែលងាយស្រួលរស់នៅជាងគេក្នុងមួយឆ្នាំ។

អាកាសធាតុផ្លាស់ប្ដូរជាលក្ខណៈវិលជុំតាមរដូវ ដោយមានថ្ងៃដែលក្ដៅស្អុះស្អាប់ ហើយក៏មានថ្ងៃដែលធ្លាក់ខ្យល់ធ្វើអោយរងាស្រៀវស្រាញ។

ទោះជាឈានចូលរដូវផ្ការីកក៏ដោយ ក៏ពន្លឺថ្ងៃមានលក្ខណៈខ្លាំងក្លា ហើយកម្រិតនៃកាំរស្មីយូវីមានកម្រិតប្រហាក់ប្រហែលទៅនឹងពាក់កណ្ដាលរដូវក្ដៅនៅតំបន់កាន់តូ។

នៅឆ្នាំធម្មតា រដូវភ្លៀងចាប់ផ្ដើមពីថ្ងៃទី9ខែឧសភា។

នៅខេត្តអូគីណាវ៉ា សម្រាប់ឆ្នាំធម្មតា រដូវភ្លៀងចប់នៅថ្ងៃទី23ខែមិថុនា។

នៅពេលឈានចូលដល់ខែមិថុនា ភ្លៀងចាប់ផ្ដើមធ្លាក់ច្រើន ហើយមានភ្លៀងខ្លាំងធ្លាក់ញឹកញាប់។

នៅពេលចប់រដូវភ្លៀង អាកាសធាតុប្រែប្រួលខ្លាំង ដោយមានថ្ងៃស្រឡះនិងក្ដៅស្អុះស្អាប់ច្រើន។

ប៉ុន្តែ បើមិនគិតអំពីពន្លឺថ្ងៃចាំងខ្លាំងទេនោះ កម្ដៅនៅពេលថ្ងៃគឺមិនសូវចោទជាបញ្ហានោះទេ។

ហើយវាក៏ជាពេលដែលព្យុះទីហ្វុងចាប់ផ្ដើមបក់បោកមកកៀកច្រើនដែរ។

ចំនួនព្យុះទីហ្វុងដែលបក់បោកមកកៀកខេត្តអូគីណាវ៉ានៅចន្លោះពីខែមិថុនាដល់ខែសីហា នៅឆ្នាំធម្មតាគឺចំនួន4.1 (ប្រចាំឆ្នាំមានចំនួន7.4)។

ចំនួនព្យុះទីហ្វុងដែលបក់បោកមកកៀកខេត្តអូគីណាវ៉ានៅខែកញ្ញាសម្រាប់ឆ្នាំធម្មតាគឺចំនួន1.7 ដែលនេះជាចំនួនច្រើននៅលំដាប់ទី2បន្ទាប់ពីខែសីហា(ចំនួន2.2)។

ជាពិសេស នៅរយៈពេលនេះ កម្លាំងព្យុះមានសភាពកើនឡើង ហើយហានិភ័យនៃការកើតមានគ្រោះមហន្តរាយក៏កើនឡើងខ្ពស់ផងដែរ ដូច្នេះ គេត្រូវយកចិត្តទុកដាច់ចំពោះការផ្សាយព័ត៌មានអំពីព្យុះទីហ្វុងអោយបានដិតដល់។

ក្រៅពីព្យុះទីហ្វុង រដូវស្លឹកឈើជ្រុះនៅខេត្តអូគីណាវ៉ានឹងមានថ្ងៃស្រឡះច្រើនគួរសម ហើយបន្តរហូតដល់ដើមខែវិច្ឆិកា ដោយសីតុណ្ហភាពនៅតែខ្ពស់ ប៉ុន្តែ កម្រិតសំណើមមានលក្ខណៈថយចុះ ដូច្នេះ មានថ្ងៃដែលស្រួលរស់នៅជាងរដូវក្ដៅច្រើន។

នៅភូមិភាគកណ្ដាលនៃប្រទេសជប៉ុន រយៈពេលដែលមានអាកាសធាតុកក់ក្ដៅនៅរដូវស្លឹកឈើជ្រុះ ហៅថា “រដូវផ្ការីកតូច” ប៉ុន្តែ នៅខេត្តអូគីណាវ៉ា អាចមានថ្ងៃដែលសីតុណ្ហភាពអតិបរមាឡើងខ្ពស់រហូតដល់ហួស30℃ ហើយគេហៅរយៈពេលនោះថាជា”រដូវក្ដៅតូច”។

នៅពេលខែធ្នូកាន់តែចូលមកកៀក សម្ពាធបរិយាកាសនៃរដូវរងាកាន់តែមានលក្ខណៈខ្លាំងឡើង ហើយនៅអូគីណាវ៉ា គេឃើញមានថ្ងៃដែលមានមេឃស្រទុំអាប់អួកាន់តែច្រើន។

សីតុណ្ហភាពមធ្យមនៅរដូវរងាគឺប្រហែល18℃ គឺប្រហាក់ប្រហែលទៅនឹងរដូវផ្ការីកនៅភូមិភាគកណ្ដាល ប៉ុន្តែ ដោយសារតែខ្យល់ខាងជើងបក់បោកខ្លាំងពីតំបន់ទ្វីប អាចធ្វើអោយសីតុណ្ហភាពដែលយើងទទួលអារម្មណ៍ដឹងនោះមានលក្ខណៈទាបជាងតួលេខជាក់ស្ដែងនៃសីតុណ្ហភាពបរិយាកាស។

នៅប្រហែលពាក់កណ្ដាលខែមករា ជារដូវដែលមាន”ផ្កាហ៊ីកាន់ហ្ស៉ាគឹរ៉ា” រីកស្គុសស្គាយ។

បើប្រៀបធៀបទៅនឹង “ផ្កាសុមេអ៊ីយ៉ុស៊ីណុ”ដែលគេឃើញទូទៅនៅភូមិភាគកណ្ដាល នេះជាលក្ខណៈពិសេសនៃផ្កាហ៊ីកាន់ហ្ស៉ាគឹរ៉ាដែលអាចរីកដោយបញ្ចេញផ្កាពណ៌ក្រហមស្រស់នៅរយៈពេលរងាបំផុតក្នុងរដូវរងា។

នៅទីកន្លែងល្បីៗសម្រាប់មើលផ្កាសាគុរ៉ា ដូចជានៅយ៉ាអិដាកិ (សង្កាត់ម៉ុតុប៊ឹឆូ) ជាដើម មានសភាពអ៊ូអរដោយសារមានភ្ញៀវទៅគយគន់ផ្កាជាច្រើន។